Χρησιμοποιώντας τη σύγχρονη φυσική, χημεία, η επιστήμη και η θερμική επεξεργασία μετάλλων και άλλη τεχνολογία πειθαρχιών για να αλλάξουν τον όρο και τις ιδιότητες της επιφάνειας των μερών, έτσι ώστε αυτή και το υλικό πυρήνων για το συνδυασμό βελτιστοποίησης, προκειμένου να επιτύχουν προκαθόρισαν τις απαιτήσεις απόδοσης της μεθόδου διαδικασίας, κάλεσαν τη διαδικασία επεξεργασίας επιφάνειας.
Ο ρόλος της επεξεργασίας επιφάνειας:
1. Βελτιώστε την αντίσταση διάβρωσης επιφάνειας και την αντοχή, επιβραδύνετε, αποβάλτε και αποκαταστήστε τις αλλαγές και τη ζημία υλικής επιφάνειας
2. Κάνετε τα συνηθισμένα υλικά να έχουν την ειδική λειτουργική επιφάνεια
3. Εκτός από την ενέργεια, μειώστε τις δαπάνες και βελτιώστε το περιβάλλον.
Ταξινόμηση των διαδικασιών επεξεργασίας επιφάνειας μετάλλων
| Περιγραφή της διαδικασίας επεξεργασίας επιφάνειας | Ταξινόμηση |
| Τεχνολογία τροποποίησης επιφάνειας |
Τεχνολογία τροποποίησης επιφάνειας Μέσω των φυσικών και χημικών μεθόδων, τη μορφολογία επιφάνειας, η σύνθεση φάσης, η μικροδομή, η κατάσταση ατέλειας και η κατάσταση πίεσης της υλικής επιφάνειας αλλάζουν για να λάβουν την τεχνολογία επεξεργασίας επιφάνειας της απόδοσης απαίτησης. Η χημική σύνθεση επιφάνειας του υλικού παραμένει αμετάβλητη. |
| Τεχνολογία ανάμιξης επιφάνειας | Μια διαδικασία επεξεργασίας επιφάνειας στην οποία το προστιθέμενο υλικό μεταφέρεται φυσικά στη μήτρα για να διαμορφώσει ένα στρώμα ανάμιξης που λαμβάνει επιθύμησε τις ιδιότητες. |
| Τεχνολογία μεμβρανών μετατροπής επιφάνειας | Με τη χημική μέθοδο, το πρόσθετο υλικό αντιδρά με τη μήτρα για να διαμορφώσει την ταινία μετασχηματισμού, ώστε να ληφθεί η τεχνολογία επεξεργασίας επιφάνειας της απαραίτητης απόδοσης. |
| Remolding τεχνολογία επιφάνειας | Με τη βοήθεια των φυσικών και χημικών μεθόδων, το πρόσθετο υλικό είναι καλυμμένο και ντυμένο στην επιφάνεια του υποστρώματος για να λάβει τις απαραίτητες ιδιότητες της διαδικασίας επεξεργασίας επιφάνειας. Το υπόστρωμα δεν συμμετέχει στο σχηματισμό του επιστρώματος |
Μπορεί να διαιρεθεί σε τέσσερις κατηγορίες: τεχνολογία τροποποίησης επιφάνειας, τεχνολογία ανάμιξης επιφάνειας, τεχνολογία ταινιών μετατροπής επιφάνειας και τεχνολογία επιστρώματος επιφάνειας.
Κατ' αρχάς, τεχνολογία τροποποίησης επιφάνειας
1. Σκλήρυνση επιφάνειας
Η απόσβεση επιφάνειας αναφέρεται στη μέθοδο θερμικής επεξεργασίας την επιφάνεια των μερών με την απόσβεση της επιφάνειας που με τη γρήγορη θέρμανση χωρίς αλλαγή της χημικής σύστασης και της δομής πυρήνων του χάλυβα.
Οι κύριες μέθοδοι απόσβεσης επιφάνειας είναι απόσβεση φλογών και θερμαντικές επαγωγής, συνήθως χρησιμοποιημένες πηγές θερμότητας όπως η αεροβική ασετυλίνη ή oxypropane η φλόγα.
2. Αύξηση επιφάνειας λέιζερ
Η ενίσχυση επιφάνειας λέιζερ πρόκειται να χρησιμοποιήσει τη ακτίνα λέιζερ στην επιφάνεια του κομματιού προς κατεργασία, σε έναν πολύ λίγος χρόνο για να θερμάνει την επιφάνεια του υλικού κομματιών προς κατεργασία λεπτά στη θερμοκρασία επάνω από την αλλαγή φάσης θερμοκρασία ή το σημείο τήξης, και σε έναν πολύ λίγος χρόνο για να δροσίσει, έτσι ώστε η επιφάνεια κομματιών προς κατεργασία που σκληραίνει και που ενισχύει.
Η ενίσχυση επιφάνειας λέιζερ μπορεί να διαιρεθεί σε μετασχηματισμό φάσης λέιζερ που ενισχύει την επεξεργασία, την επεξεργασία ανάμιξης επιφάνειας λέιζερ και την επεξεργασία επένδυσης λέιζερ.
Η ενίσχυση επιφάνειας λέιζερ έχει τη μικρή θερμότητα-επηρεασθείσα ζώνη, τη μικρή παραμόρφωση και την εύκολη λειτουργία. Χρησιμοποιείται κυρίως για τα τοπικά ενισχύοντας μέρη, όπως punching ο κύβος, ο στροφαλοφόρος άξονας, το CAM, ο άξονας, ο άξονας αυλακώνω, η ράγα οδηγών οργάνων ακρίβειας, το εργαλείο χάλυβα υψηλής ταχύτητας, το εργαλείο και το εσωτερικό σκάφος της γραμμής κυλίνδρων μηχανών.
3. Καταστολή πυροβολισμών
Η καταστολή πυροβολισμών είναι μια τεχνολογία που εκτινάσσει έναν μεγάλο αριθμό μεγάλων βλημάτων επάνω στην επιφάνεια των μερών, ακριβώς όπως τα αμέτρητα μικρά σφυριά που χτυπούν την επιφάνεια μετάλλων, έτσι ώστε η επιφάνεια και κάτω από την επιφάνεια επιφάνεια των μερών έχουν ορισμένη πλαστική παραμόρφωση και πραγματοποιούν την ενίσχυση.
Η καταστολή πυροβολισμών μπορεί να βελτιώσει τη μηχανική αντοχή δύναμης και, την αντίσταση κούρασης και την αντίσταση διάβρωσης των μερών. Συχνά χρησιμοποιημένος για την εξάλειψη επιφάνειας, δέρμα οξείδωσης Αποβάλτε την υπόλοιπη πίεση της ρίψης, σφυρηλατώντας και ενώνοντας στενά τα μέρη.
4. Ο κύλινδρος
Το κύλισμα είναι στη θερμοκρασία δωματίου με το σκληρό κύλινδρο ή την πίεση κυλίνδρων στην περιστρεφόμενη επιφάνεια του κομματιού προς κατεργασία, και κινεί κατά μήκος της κατεύθυνσης λεωφορείων, έτσι ώστε η πλαστική παραμόρφωση επιφάνειας κομματιών προς κατεργασία, που σκληραίνει, για να λάβει την ακριβή, ομαλή και ενισχυμένη επιφάνεια ή τη συγκεκριμένη διαδικασία επεξεργασίας επιφάνειας σχεδίων.
Συχνά χρησιμοποιημένος στον κύλινδρο, τον κώνο, το αεροπλάνο και άλλα απλά μέρη μορφής.
5. Σχέδιο καλωδίων
Το σχέδιο καλωδίων αναφέρεται στο μέταλλο που αναγκάζεται μέσω του κύβου στο πλαίσιο της δράσης της εξωτερικής δύναμης, η διατομική περιοχή μετάλλων συμπιέζεται, και λαμβάνει την απαραίτητα μορφή διατομικής περιοχής και το μέγεθος της αποκαλούμενης διαδικασίας σχεδίων καλωδίων μετάλλων μεθόδου επεξεργασίας επιφάνειας.
Το σχέδιο μπορεί να γίνει σύμφωνα με τις διακοσμητικές ανάγκες, τις ευθείες γραμμές, τις ατίθασες γραμμές, corrugations και τις σπειροειδείς γραμμές, κ.λπ.
6. Στίλβωση
Η στίλβωση είναι ένα είδος λήξης της μεθόδου για να τροποποιήσει την επιφάνεια των μερών. Γενικά, μπορεί μόνο να πάρει μια ομαλή επιφάνεια, αλλά δεν μπορεί να βελτιώσει ή ακόμα και να διατηρήσει την αρχική ακρίβεια κατεργασίας. Η αξία RA μετά από να γυαλίσει μπορεί να φθάσει σε 1.6~0.008μm ανάλογα με τον όρο προ-κατεργασίας.
Γενικά διαιρεμένος σε μηχανική στίλβωση και χημική στίλβωση.
Τεχνολογία ανάμιξης επιφάνειας
1. Χημική θερμική επεξεργασία επιφάνειας
Η χαρακτηριστική διαδικασία της τεχνολογίας ανάμιξης επιφάνειας είναι χημική θερμική επεξεργασία επιφάνειας. Είναι μια διαδικασία θερμικής επεξεργασίας στην οποία το κομμάτι προς κατεργασία θερμαίνεται και κρατιέται θερμό σε ένα συγκεκριμένο μέσο, έτσι ώστε τα ενεργά άτομα στο μέσο διαπερνούν στην επιφάνεια του κομματιού προς κατεργασία για να αλλάξουν τη χημική σύνθεση και την οργάνωση της επιφάνειας του κομματιού προς κατεργασία, και να αλλάξει έπειτα την απόδοσή του.
Έναντι της απόσβεσης επιφάνειας, η χημική θερμική επεξεργασία επιφάνειας όχι μόνο αλλάζει τη δομή επιφάνειας του χάλυβα, αλλά και αλλάζει τη χημική σύνθεσή της. Σύμφωνα με τη διήθηση των διαφορετικών στοιχείων, η χημική θερμική επεξεργασία μπορεί να διαιρεθεί σε ανθρακοποίηση,
ammoniation, πολλαπλάσια διήθηση, διήθηση άλλων στοιχείων. Η διαδικασία της χημικής θερμικής επεξεργασίας περιλαμβάνει τρεις βασικές διαδικασίες: αποσύνθεση, απορρόφηση και διάχυση.
Οι δύο κύριες μέθοδοι χημικής θερμικής επεξεργασίας επιφάνειας ανθρακιάζουν και εναζώτωση.
| Αντίθεση | Ανθρακοποίηση | Νιτρίδιο |
| Σκοπός | Βελτιώστε τη σκληρότητα επιφάνειας, την αντοχή και τη δύναμη κούρασης του κομματιού προς κατεργασία, διατηρώντας την καλή ανθεκτικότητα του πυρήνα. | Βελτιώστε τη σκληρότητα επιφάνειας κομματιών προς κατεργασία, αντοχή και η δύναμη κούρασης, βελτιώνει την αντίσταση διάβρωσης. |
| Ξυλεία | Ήπιος χάλυβας που περιέχει 0.1-0.25%C. Όταν ο άνθρακας είναι υψηλός, η πρωτοκαθεδρία καρδιών μειώνεται. | Μέσος χάλυβας άνθρακα που περιέχει το χρώμιο, τη Mo, το Al, το Tj και το V. |
| Συνήθως χρησιμοποιημένη μέθοδος | Ανθρακοποίηση αερίου, στερεά ανθρακοποίηση, κενή ανθρακοποίηση | Εναζώτωση αερίου, ιονική εναζώτωση |
| Θερμοκρασία | 900 ~ 950 ℃ | 500~ 570℃ |
| Το πάχος της επιφάνειας | 0,5 ~ 2 χιλ. | Όχι περισσότεροι από 0,6 κ. ~ 0,7 |
| Χρήση | Ευρέως χρησιμοποιημένος στα αεροσκάφη, τα αυτοκίνητα και τα τρακτέρ και άλλα μηχανικά μέρη όπως το εργαλείο, άξονας, άξονας και ούτω καθεξής. | Χρησιμοποιημένος για την αντοχή, τα μέρη και τη θερμότητα υψηλής ακρίβειας, την ένδυση και τα αντιδιαβρωτικά μέρη. Όπως ο μικρός άξονας οργάνων, το ελαφρύ εργαλείο φορτίων και ο σημαντικός στροφαλοφόρος άξονας. |
Τρία, τεχνολογία μεμβρανών μετατροπής επιφάνειας
1. Μαύρισμα και να φωσφοριήσει
Μαύρισμα: Διαδικασία στην οποία ο χάλυβας ή το parta χάλυβα θερμαίνεται στη σωστή θερμοκρασία στον αέρα, υδρατμός ή chemicalss για να διαμορφώσει μια μπλε ή μαύρη ταινία οξειδίων στην επιφάνειά τους, και να γίνει μπλε.
Να φωσφοριήσει: το κομμάτι προς κατεργασία (χάλυβας ή αργίλιο, μέρη ψευδάργυρου) που βυθίστηκε στη φωσφοριώντας λύση (κάποια όξινη βασισμένη στο φωσφορικό άλας λύση), στην απόθεση επιφάνειας για να διαμορφώσει ένα στρώμα της αδιάλυτης κρυστάλλινης διαδικασίας ταινιών μετατροπής φωσφορικού άλατος, κάλεσε να φωσφοριήσει.
2. Υποβολή σε ανοδική οξείδωση
Αναφέρεται κυρίως στην ανοδική οξείδωση του αργιλίου και του κράματος αργιλίου. Η ανοδική οξείδωση είναι τα μέρη αργιλίου ή κραμάτων αργιλίου που βυθίζονται στον όξινο ηλεκτρολύτη, στο πλαίσιο της δράσης του εξωτερικού ρεύματος ως άνοδος, στην επιφάνεια των μερών για να διαμορφώσουν ένα αντιδιαβρωτικό στρώμα ταινιών οξειδίων που συνδυάζεται σταθερά με τη μήτρα. Αυτή η ταινία οξειδίων έχει τα ειδικά χαρακτηριστικά της αντοχής προστασίας, διακοσμήσεων, μόνωσης και.
Πρίν υποβάλλει σε ανοδική οξείδωση, πρέπει να επεξεργαστεί εκ των προτέρων με τη στίλβωση, την αφαίρεση πετρελαίου και τον καθαρισμό, που ακολουθούνται με την πλύση, το χρωματισμό και τη σφράγιση.
Εφαρμογή: Χρησιμοποιείται συχνά στην προστατευτική επεξεργασία μερικών ειδικών μερών των αυτοκινήτων και των αεροπλάνων, καθώς επίσης και τη διακοσμητική επεξεργασία των βιοτεχνιών και των καθημερινών προϊόντων υλικού.
Τέσσερα, τεχνολογία επιστρώματος επιφάνειας
1. Ο θερμικός ψεκασμός
Ο θερμικός ψεκασμός πρόκειται να θερμάνει και να λειώσει το μέταλλο ή τα μη μεταλλικά υλικά, με το συνεχές φύσηγμα του συμπιεσμένου αερίου στην επιφάνεια του κομματιού προς κατεργασία, που διαμορφώνει ένα επίστρωμα που συνδυάζεται σταθερά με τη μήτρα, και να λάβει τις απαραίτητες φυσικές και χημικές ιδιότητες από την επιφάνεια του κομματιού προς κατεργασία.
Η αντοχή, η αντίσταση διάβρωσης, η αντίσταση θερμότητας και η μόνωση των υλικών μπορούν να βελτιωθούν από τη θερμική τεχνολογία ψεκασμού. Χρησιμοποιείται σχεδόν σε όλους τους τομείς συμπεριλαμβανομένων των προηγμένων τεχνολογιών όπως η αεροδιαστημική, ατομική ενέργεια και της ηλεκτρονικής.
2. Η κενή επένδυση
Η κενή επένδυση είναι μια διαδικασία επεξεργασίας επιφάνειας τις διάφορες μεταλλικές και μη μεταλλικές ταινίες στην επιφάνεια μετάλλων με τη βοήθεια της εξάτμισης ή υπό τους κενούς όρους.
Αρχή της κενής επένδυσης επιμετάλλωσης
Σύμφωνα με τις διαφορετικές διαδικασίες, η κενή επένδυση μπορεί να διαιρεθεί σε κενή εξάτμιση, κενή επιμετάλλωση και κενή ιονική επένδυση.
3. Η επένδυση
Η ηλεκτρολυτική επιμετάλλωση είναι μια ηλεκτροχημική και ΟΞΕΙΔΟΑΝΑΓΩΓΙΚΗ διαδικασία. Πάρτε την επένδυση νικελίου για παράδειγμα: τα μέρη μετάλλων που βυθίζονται στο διάλυμα του άλατος μετάλλων (NiSO4) ως κάθοδος, το πιάτο νικελίου μετάλλων ως άνοδο, μετά από να ανάψουν την παροχή ΣΥΝΕΧΟΎΣ ηλεκτρικού ρεύματος θα κατατεθούν στο στρώμα επένδυσης νικελίου μετάλλων.
Η μέθοδος ηλεκτρολυτικής επιμετάλλωσης διαιρείται σε συνηθισμένη ηλεκτρολυτική επιμετάλλωση και ειδική ηλεκτρολυτική επιμετάλλωση.
4. Απόθεση ατμού
Η τεχνολογία απόθεσης ατμού αναφέρεται σε μια νέα τεχνολογία επιστρώματος στην οποία το υλικό ατμού που περιλαμβάνει τα κατατεθειμένα στοιχεία κατατίθεται στην επιφάνεια του υλικού με τις φυσικές ή χημικές μεθόδους για να διαμορφώσει μια λεπτή ταινία.
Φυσική απόθεση ατμού (PVD)
Η φυσική απόθεση ατμού αναφέρεται στην τεχνολογία της ατμοποίησης των υλικών στα άτομα, μόρια ή του ιονισμού τους στα ιόντα με τις φυσικές μεθόδους υπό τους κενούς όρους, και της κατάθεσης μιας λεπτής ταινίας στην επιφάνεια των υλικών μέσω της διαδικασίας φάσης ατμού.
Η φυσική τεχνολογία απόθεσης περιλαμβάνει κυρίως τρεις βασικές μεθόδους: κενή εξάτμιση, επιμετάλλωση και ιονική επένδυση.
Η φυσική απόθεση ατμού έχει ένα ευρύ φάσμα των εφαρμόσιμων υλικών μητρών και των υλικών ταινιών Απλή διαδικασία, υλική αποταμίευση, μη ρυπογόνος Τα πλεονεκτήματα της ισχυρής προσκόλλησης, του ομοιόμορφου πάχους, της πυκνότητας και της λιγότερης οπής καρφίτσας λήφθηκαν.
Ευρέως χρησιμοποιημένος στα μηχανήματα, το αεροδιάστημα, την ηλεκτρονική, την οπτική και την ελαφριά βιομηχανία και άλλους τομείς για να προετοιμάσει τις wear-resistant, αντιδιαβρωτικές, ανθεκτικές στη θερμότητα, αγώγιμες, μονώνοντας, οπτικές, μαγνητικές, πιεζοηλεκτρικές, ομαλές, υπεραγωγικές ταινίες.
Απόθεση χημικού ατμού (CVD)
Η απόθεση χημικού ατμού (CVD) είναι μια μέθοδος με την οποία τα μικτά αέρια αλληλεπιδρούν με την επιφάνεια υποστρωμάτων για να διαμορφώσουν το μέταλλο ή τις σύνθετες ταινίες στην επιφάνεια υποστρωμάτων σε μια ορισμένη θερμοκρασία.
Λόγω της καλής αντοχής, της αντίστασης διάβρωσής της, της αντίστασης θερμότητας και των ηλεκτρικών, οπτικών και άλλων ειδικών ιδιοτήτων, η ταινία απόθεσης χημικού ατμού έχει χρησιμοποιηθεί ευρέως στη μηχανική κατασκευή, το αεροδιάστημα, τη μεταφορά, τη βιομηχανία χημικών ουσιών άνθρακα και άλλους βιομηχανικούς τομείς.
