Η διαδικασία στίλβωσης χρησιμοποιείται κυρίως για να μειώσει την τραχύτητα επιφάνειας του κομματιού προς κατεργασία. Κατά επιλογή μιας μεθόδου διαδικασίας στίλβωσης για ένα κομμάτι προς κατεργασία μετάλλων, διαφορετικές τη μέθοδοι μπορούν να επιλεχτούν σύμφωνα με τις διαφορετικές ανάγκες. Ο συντάκτης θα μοιραστεί διάφορες κοινές μεθόδους της διαδικασίας στίλβωσης.
1. Μηχανική στίλβωση
Η μηχανική στίλβωση είναι μια μέθοδος για να λάβει μια ομαλή επιφάνεια με την κοπή και πλαστικά την επιφάνεια του υλικού για να αφαιρέσει το γυαλισμένο κυρτό μέρος. Γενικά, λουρίδες λαδακόνων, ρόδες μαλλιού, γυαλόχαρτο, κ.λπ. χρησιμοποιείται. Χρησιμοποιώντας τα βοηθητικά εργαλεία όπως οι περιστροφικές πλάκες, η πολύ λεπτές λείανση και οι μέθοδοι στίλβωσης μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τις υψηλές ποιοτικές απαιτήσεις επιφάνειας.
2. Χημική στίλβωση
Η χημική στίλβωση πρόκειται να κάνει το μικροσκοπικό κυρτό μέρος της επιφάνειας του υλικού να διαλύσει κατά προτίμηση έναντι του κοίλου μέρους στο χημικό μέσο, ώστε να ληφθεί μια ομαλή επιφάνεια. Το κύριο πλεονέκτημα αυτής της μεθόδου είναι ότι δεν απαιτεί το σύνθετο εξοπλισμό, μπορεί να γυαλίσει τα κομμάτια προς κατεργασία με τις σύνθετες μορφές, και μπορεί να γυαλίσει πολλά κομμάτια προς κατεργασία συγχρόνως, με την υψηλή αποδοτικότητα. Το πρόβλημα πυρήνων της χημικής στίλβωσης είναι η προετοιμασία της στίλβωσης του ρευστού. Η τραχύτητα επιφάνειας που λαμβάνεται με τη χημική στίλβωση είναι γενικά αρκετά 10 μm.
3. Electropolishing
Η βασική αρχή της ηλεκτρολυτικής στίλβωσης είναι η ίδια με αυτήν της χημικής στίλβωσης, δηλ., για να καταστήσει την επιφάνεια ομαλή με επιλεκτικά να διαλύσει τις μικροσκοπικές προεξοχές στην επιφάνεια του υλικού. Έναντι της χημικής στίλβωσης, μπορεί να αποβάλει την επιρροή των αντιδράσεων καθόδων, και η επίδραση είναι καλύτερη.
