Οι κοινές μέθοδοι στίλβωσης περιλαμβάνουν τη μηχανική στίλβωση, τη χημική στίλβωση και την ηλεκτροχημική στίλβωση, κάθε μια από τις οποίες έχει τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά της. Η συγκεκριμένη επιλογή εξαρτάται από τη δομή και το μέγεθος των προϊόντων ανοξείδωτου και των απαιτήσεων απόδοσης προϊόντων.
1. Μηχανική στίλβωση ανοξείδωτου.
Το πρότυπο χρήσης έχει τα πλεονεκτήματα της καλής λειότητας και της υψηλής φωτεινότητας των επεξεργασμένων μερών. Τα μειονεκτήματά του είναι υψηλή ένταση εργασίας, σοβαρή ρύπανση, και τα σύνθετα μέρη δεν μπορούν να υποβληθούν σε επεξεργασία, και η λαμπρότητά της δεν είναι συνεπής, η λαμπρότητα δεν κρατιέται για πολύ, και είναι θαμπό και σκουριασμένο. Είναι κατάλληλο για τα απλά μέρη, τα μέσα και μικρά προϊόντα.
2. Χημική στίλβωση ανοξείδωτου.
Τα πλεονεκτήματά του είναι λιγότερη επένδυση στον εξοπλισμό επεξεργασίας, τα σύνθετα μέρη μπορούν να είναι ριγμένη, γρήγορη ταχύτητα, υψηλή αποδοτικότητα και καλή αντίσταση διάβρωσης. Τα μειονεκτήματά του είναι φτωχή φωτεινότητα, υπερχείλιση αερίου, ανάγκη του εξοπλισμού εξαερισμού, και δύσκολη θέρμανση. Είναι κατάλληλο για τις μικρές batch σύνθετων μερών και προϊόντων με τις χαμηλές απαιτήσεις φωτεινότητας για τα μικρά μέρη.
3. Ηλεκτροχημική στίλβωση ανοξείδωτου
Το πρότυπο χρήσης έχει τα πλεονεκτήματα της μακροχρόνιας λαμπρότητας καθρεφτών, της σταθερής διαδικασίας, της λιγότερων ρύπανσης, του χαμηλότερου κόστους και της καλής αντίστασης διάβρωσης. Τα μειονεκτήματά του είναι υψηλή πρόληψη ρύπανσης, μεγάλη one-time επένδυση στον εξοπλισμό επεξεργασίας, σχεδίαση και βοηθητικά ηλεκτρόδια για τα σύνθετα μέρη, και δροσίζοντας εγκαταστάσεις για τη μαζική παραγωγή. Είναι κατάλληλο για τη μαζική παραγωγή και χρησιμοποιείται κυρίως για τα προϊόντα υψηλών σημείων,
Τα προϊόντα εξαγωγής, προϊόντα ανοχής, η τεχνολογία επεξεργασίας τους είναι σταθερή, απλή λειτουργία.
