Ποιες είναι διάφορες μέθοδοι τεχνολογίας επεξεργασίας επιφάνειας για τα μέρη ανοξείδωτου;

1、 που λευκαίνει την επεξεργασία του φυσικού χρώματος επιφάνειας: κατά τη διάρκεια της επεξεργασίας του ανοξείδωτου, το μαύρο δέρμα οξειδίων παράγεται μετά από να κυλήσει, να δεσμεύσει, να ενώσει στενά ή την τεχνητή επεξεργασία ψησίματος και θέρμανσης πυρκαγιάς επιφάνειας. Προηγουμένως, το υδροφθορικό οξύ και το νιτρικό οξύ χρησιμοποιήθηκαν γενικά για την ισχυρή αφαίρεση διάβρωσης. Εντούτοις, αυτή η μέθοδος κοστίζει πολλής, μολύνει το περιβάλλον, είναι επιβλαβής στο ανθρώπινο σώμα, και είναι διαβρωτική, έτσι αποβάλλεται βαθμιαία.
Αυτή τη στιγμή, υπάρχουν δύο κύριες μέθοδοι για την επεξεργασία δερμάτων οξειδίων:
1. Μέθοδος ανατίναξης άμμου (πυροβοληθείσας): υιοθετεί κυρίως τη μέθοδο τις χάντρες γυαλιού μικροϋπολογιστών για να αφαιρέσει το μαύρο δέρμα οξειδίων στην επιφάνεια.
2. Χημική μέθοδος: χρησιμοποιήστε μια μη ρυπογόνο κόλλα παθητικότητας παστώματος και μια μη τοξική λύση καθαρισμού με τις ανόργανες πρόσθετες ουσίες στη θερμοκρασία δωματίου για τη διύλιση. Ώστε να επιτευχθεί ο σκοπός το φυσικό χρώμα του ανοξείδωτου. Μετά από την επεξεργασία, φαίνεται βασικά μεταλλίνη. Αυτή η μέθοδος είναι κατάλληλη για τα μεγάλα και σύνθετα προϊόντα.

επεξεργασία χρωματισμού επιφάνειας 2、: Το ανοξείδωτο που χρωματίζει όχι μόνο χρηματοδοτεί τα προϊόντα ανοξείδωτου με τα διάφορα χρώματα, αυξάνει την ποικιλία των προϊόντων, αλλά και βελτιώνει την αντοχή και την αντίσταση διάβρωσης των προϊόντων. Οι μέθοδοι χρωματισμού επιφάνειας ανοξείδωτου είναι οι ακόλουθες:
1. Χημική μέθοδος χρωματισμού οξείδωσης: αναφέρεται στο χρώμα της ταινίας που διαμορφώνεται από τη χημική οξείδωση σε μια συγκεκριμένη λύση, συμπεριλαμβανομένης της μεθόδου διχρωμικού άλατος, τη μικτή αλατισμένη μέθοδο νατρίου, τη μέθοδο θείωσης, την όξινη μέθοδο οξείδωσης και την αλκαλική μέθοδο οξείδωσης. Γενικά, «το inco» χρησιμοποιείται περισσότερο, αλλά εάν θέλετε να εξασφαλίσετε ότι μια batch προϊόντων έχει το ίδιο χρώμα, πρέπει να χρησιμοποιήσετε το ηλεκτρόδιο αναφοράς στον έλεγχο.
2. Ηλεκτροχημική μέθοδος χρωματισμού οξείδωσης: είναι το χρώμα της ταινίας που διαμορφώνεται από την ηλεκτροχημική οξείδωση σε μια συγκεκριμένη λύση.
3. Ιονική μέθοδος χρωματισμού οξειδίων απόθεσης: τεθειμένο κομμάτι προς κατεργασία ανοξείδωτου στη μηχανή κενού επιστρώματος για την κενή επένδυση εξάτμισης. Παραδείγματος χάριν, το τιτάνιο κάλυψε τις περιπτώσεις ρολογιών και οι ζώνες ρολογιών είναι γενικά χρυσές κίτρινες. Αυτή η μέθοδος είναι κατάλληλη για την επεξεργασία μαζικής παραγωγής. Λόγω της μεγάλης επένδυσης και του υψηλού κόστους, τα μικρά προϊόντα batch δεν είναι οικονομικώς αποδοτικά.
4. Υψηλής θερμοκρασίας μέθοδος χρωματισμού οξείδωσης: πρόκειται να βυθίσει το κομμάτι προς κατεργασία σε ένα συγκεκριμένο λειωμένο άλας και να διατηρήσει ορισμένες παραμέτρους διαδικασίας, έτσι ώστε το κομμάτι προς κατεργασία διαμορφώνει ένα ορισμένο πάχος της ταινίας οξειδίων και παρουσιάζει τα διάφορα χρώματα.
5. Μέθοδος χρωματισμού ραγίσματος φάσης αερίου: είναι σχετικά σύνθετο και χρησιμοποιείται σπάνια στη βιομηχανία.