Η τεχνολογία θερμικής επεξεργασίας είναι ουσιαστική στην επεξεργασία μετάλλων. Μπορεί να κάνει το κομμάτι προς κατεργασία μετάλλων να έχει τις απαραίτητες μηχανικές ιδιότητες, τις σωματικές ιδιότητες και τις χημικές ιδιότητες. Οι διαδικασίες της θερμικής επεξεργασίας μετάλλων μπορούν να διαιρεθούν κατά προσέγγιση σε τρεις κατηγορίες: κάποια είναι γενική θερμική επεξεργασία, άλλη είναι θερμική επεξεργασία επιφάνειας και χημική θερμική επεξεργασία. Σε αυτές τις τρεις κατηγορίες, υπάρχουν επίσης διάφορες διαφορετικές διαδικασίες θερμικής επεξεργασίας σύμφωνα με το διαφορετικές μέσο θέρμανσης, τη θερμοκρασία θέρμανσης και τη μέθοδο ψύξης. Στις διαφορετικές διαδικασίες επεξεργασίας, το ίδιο μέταλλο μπορεί επίσης να λάβει τις διαφορετικές δομές, με συνέπεια τις διαφορετικές ιδιότητες.
1、 ποιες είναι οι διαδικασίες θερμικής επεξεργασίας
1. Ακέραια θερμική επεξεργασία
Όπως το όνομα προτείνει, η ακέραια θερμική επεξεργασία είναι μια διαδικασία θερμικής επεξεργασίας μετάλλων που θερμαίνει το κομμάτι προς κατεργασία συνολικά, το δροσίζει με μια κατάλληλη ταχύτητα μετά από να θερμάνει, λαμβάνει την επιθυμητή μεταλλογραφική δομή, και αλλάζει τις γενικές μηχανικές ιδιότητές της. Μεταξύ τους, η ανόπτηση, η ομαλοποίηση, η απόσβεση και η μετρίαση είναι οι βασικές διαδικασίες επεξεργασίας της γενικής θερμικής επεξεργασίας του χάλυβα.
2. Χημική θερμική επεξεργασία
Η χημική θερμική επεξεργασία πρέπει να βυθίσει τα κομμάτια προς κατεργασία μετάλλων ή κραμάτων σε τους για τη συντήρηση θερμότητας με τη βοήθεια των ενεργών μέσων σε μια ορισμένη θερμοκρασία, έτσι ώστε η επιφάνεια των κομματιών προς κατεργασία μπορεί να διεισδυθεί με τα άτομα του ενός ή τα συγκεντρωμένα χημικά στοιχεία. Μέσω της τριφασικής χημικής διαδικασίας θερμικής επεξεργασίας την ψύξη συντήρησης → θερμότητας →, τη χημική σύνθεση, η δομή και η απόδοση των κομματιών προς κατεργασία μπορούν να αλλάξουν. Συγχρόνως, μετά από να αποσβήσει και τη χαμηλής θερμοκρασίας μετρίαση, η επιφάνεια του κομματιού προς κατεργασία μπορεί να έχει την υψηλότερη σκληρότητα, την αντοχή και την κούραση επαφών, και συγχρόνως, μπορεί επίσης να εξασφαλίσει ότι ο πυρήνας έχει την υψηλότερες δύναμη και την ανθεκτικότητα.
Η κύρια αλλαγή του κομματιού προς κατεργασία αφότου η χημική θερμική επεξεργασία είναι ότι οι τεχνικές παράμετροι έχουν δύο πτυχές, μια είναι το βάθος του στρώματος, άλλη είναι η σκληρότητα επιφάνειας. Το πρώτο πρέπει να χρησιμοποιήσει τον ελεγκτή σκληρότητας Vickers για να ανιχνεύσει την απόσταση από την επιφάνεια κομματιών προς κατεργασία στη σκληρότητα που μειώνεται σε 50HRC, το οποίο είναι το αποκαλούμενο σκληραίνοντας βάθος.
Η δοκιμή επιφάνειας των χημικών υποβαλλόμενων σε θερμοθεραπεία κομματιών προς κατεργασία έχει ορισμένες ομοιότητες με τη δοκιμή σκληρότητας των αποσβήνοντας υποβαλλόμενων σε θερμοθεραπεία κομματιών προς κατεργασία επιφάνειας. Μπορούν να εξεταστούν από Vickers τον ελεγκτή σκληρότητας, Rockwell επιφάνειας τον ελεγκτή σκληρότητας και durometer. Εκτός από το ότι το πάχος μετά από την εναζώτωση είναι σχετικά λεπτό. Εάν δεν είναι μεγαλύτερο από 0.7mm, Rockwell ο ελεγκτής σκληρότητας δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί.
3. Θερμική επεξεργασία απόσβεσης επιφάνειας
Η απόσβεση επιφάνειας είναι μόνο η απόσβεση του στρώματος επιφάνειας των μερών χάλυβα. Η θερμική επεξεργασία της χαρακτηρίζεται από τη γρήγορη μέθοδο θέρμανσης, που θερμαίνει γρήγορα την επιφάνεια των μερών χάλυβα στη θερμοκρασία απόσβεσης, και έπειτα γρήγορα δροσίζει, έτσι ώστε να το στρώμα επιφάνειας των μερών χάλυβα μπορεί σε ένα ορισμένο βάθος, ενώ η καρδιά μπορεί να παραμείνει στο αρχικό κράτος.
Η θερμική επεξεργασία απόσβεσης επιφάνειας πραγματοποιείται κυρίως με τη θέρμανση ή τη θέρμανση φλογών. Οι κύριες τεχνικές παράμετροι είναι σκληρότητα επιφάνειας, τοπική σκληρότητα και αποτελεσματικό βάθος στρώματος. Ο ελεγκτής σκληρότητας Vickers ή Rockwell ο ελεγκτής σκληρότητας μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη δοκιμή σκληρότητας. Η επιλογή της δύναμης δοκιμής συσχετίζεται άμεσα με το αποτελεσματικό βάθος του στρώματος και τη σκληρότητα επιφάνειας του κομματιού προς κατεργασία.